.
Ό,τι ακολουθεί είναι (τυπικά) αποτέλεσμα αυτού που βλέπουμε στην εικόνα. Υποτίθεται οτι η ΘΕΤΙΔΑ ικετεύει τον Δία να χαρίσει μια νίκη στους Τρώες, αλλά είναι ο Δίας τελικά που… ικετεύει την όμορφη επισκέπτρια, παλιά του γνώριμη άλλωστε, πριν την αποκαταστήσει, παντρεύοντάς την με τον Πηλέα.
Πάντως η Θέτιδα πέτυχε αυτό που ήθελε, όπως βλέπουμε στο σημείωμα.
.
Συνήθως την ΙΛΙΑΔΑ την “αποφεύγουμε” από…. τεμπελιά. Την θεωρούμε ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΗ, πολυθόρυβη με (χωρίς) συνοχή συχνά διακοπτόμενη, μακρόσυρτες αναδρομές. Τελικώς….. κάπως μπελαλίδικη και ιδιαίτερα περίπλοκη (μπερδεμένη).
.
Αγαπάμε περισσότερο την ΟΔΥΣΣΕΙΑ. Στρωτό, βατό που λέγαμε έργο. ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ και
εξέλιξη… π ρ ο β λ έ ψ ι μ α. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ παιδαριώδη
προσέγγιση της Οδύσσειας (=ο καλός που σκότωσε τους κακούς και βρήκε την πιστή)…..
.
Έτσι τουλάχιστον νομίζουμε.
.
Κι όμως το 80% της Ομηρικής αφηγηματικής Τέχνης και Τεχνικής κρύβεται
στην ΙΛΙΑΔΑ. Και βέβαια το μεγαλύτερο μέρος με τις ΑΠΑΡΧΕΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Πολιτισμού.
.
Είμαστε στην ραψωδία Λ.
.
Τα πράγματα δεν πάνε καλά για τους Αχαιούς.
Πολλοί οι νεκροί και οι τραυματίες, ένθεν και ένθεν (Πολλών ἀνδρῶν πῖπτε κάρηνα).
Οι Έλληνες φαίνονται πανικοβλημένοι και
αρχίζει άτακτη (με διαταγές και αποφάσεις της στιγμής) υποχώρηση στην τελευταία
γραμμή άμυνας των Αχαιών: Τα καράβια.
.
Ο Αγαμέμνονας είναι ήδη τραυματισμένος, εκτός μάχης.
.
Ο Νέστορας παίρνει στο άρμα του τον τραυματισμένο γιατρό Μαχάονα
και ο… Γερήνιος ιππότης γίνεται… καπνός (πετέσθην= φεύγει… πετώντας),
για να σώσει τον γ ι α τ ρ ό με κάθε τρόπο, καθότι
“ἰητρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων” (= ένας γιατρός αξίζει πολύ περισσότερο
απ’ όσο πολλοί άλλοι).
.
Ο Οδυσσέας, πολεμάει παλικαρίσια στην πρώτη γραμμή. Αποκομμένος όμως
τραυματίζεται επικίνδυνα και γρήγορα κυκλώνεται από εξαγριωμένους,
σαν σαρκοβόρα τσακάλια (=ὠμοφάγους μιν θῶας) Τρώες.
.
Ανήμπορος, καλεί εναγωνίως σε βοήθεια. Σπεύδουν ο Μενέλαος και ο Αίαντας.
.
Γρήγορα όμως και ο Αίαντας μπρος στην ορμή των Τρώων, παίρνει τον περίφημο “σάκο” του (πελώρια σαν πύργο ασπίδα) και το βάζει στα πόδια και αυτός φοβισμένος. Ποιος; Αυτός, των Αχαιών ο Πυργος..!
.
Ο Μενέλαος μόλις που καταφέρνει να “αποσπάσει” τον Οδυσσέα από το “ωμοφάγο” πλήθος….
.
Ο κίνδυνος να πυρπολήσουν οι Τρώες τα πλοία των Αχαιών (φαίνεται να) είναι θέμα χρόνου.
.
Πλήρης κατάρρευση μετώπου.
.
ΩΣΤΟΣΟ:
Κάποιος μόνο φαίνεται να…. απολαμβάνει με χαιρέκακη ικανοποίηση την
δυσάρεστη αυτή εξέλιξη Πολέμου για τους ΑΧΑΙΟΥΣ (Θεωρητικά και το τέλος του Τρωικού Πολέμου) “θωρώντας” από την πρύμνη του απλόχωρου (μεγά-κητου) πλοίου του “το βαρύ τους πόλεμο =αιπύν πόνον” και “την πικρή φευγάλα= ιώκα δακρυόεσσαν”. Δεν ήταν άλλος από τον ΑΧΙΛΛΕΑ.
.
(ἑστήκει γὰρ ἐπὶ πρυμνῇ μεγακήτεϊ νηῒ
εἰσορόων πόνον αἰπὺν ἰῶκά τε δακρυόεσσαν). ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
.
Σημείωση: Λίγο μετά βέβαια ο Νέστορας θα είναι ιδιαίτερα επικριτικός γι’ αυτήν την “ανευθυνότητα” του Αχιλλέα.
.
Υ.Γ (1) Για τον Ομηρικό ΡΕΑΛΙΣΜΟ μιλήσαμε αρκετές φορές. Οι “πρώτοι” των Αχαιών, χωρίς αριστείες, ηρωικοί στα όριά τους, θύτες και θύματα της γενικότερης “τροπής” των πραγμάτων. Άκρως ανθρώπινοι, γήινοι “απομυθοποιημένοι”….! (λ.χ ο Οδυσσέας τραυματισμένος και ανήμπορος να καλεί σε βοήθεια, σαν… κοινός θνητός).
.
Οι Μυκηναίοι άρχοντες που απολάμβαναν την Ομηρική ραψωδία, ούτε που υποψιάστηκαν τους Ομηρικούς υπαινιγμούς (!). Η….. εμπλοκή του Δία (η Διός βουλή) λειτούργησε μια χαρά ως αιτιολογική κάλυψη. Διαφορετικά θα την ΛΟΓΟΚΡΙΝΑΝ….!
.
Μια ακόμη περίπτωση στην οποία ο Όμηρος “ξεπερνάει” (ξεφεύγει) τους συγχρόνους του Μυκηναίους και τα… λέει στις επόμενες γενιές, σε ε μ ά ς, όπως σωστά επισημαίνει ο Ιωάννης ΚΑΚΡΙΔΗΣ.
.
Υ.Γ (2) Από τον Όμηρο στον ΣΟΛΩΜΟ. “βαρύς ο… πόλεμος” και για τους “γενναίους” ρηγάδες / Σολωμός: “Έρμο τουφέκι…. όπου συ μού ‘γινες β α ρ ύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει” (δες και προηγούμενο σημείωμα: “από τον Όμηρο στον Σολωμό”).