Εισαγωγικά: Μέχρι στιγμής που γράφω αυτό το σημείωμα, δεν είναι γνωστό το… “τελευταίο εκβάν” (κατά Δημοσθένη). Ευχής έργο αναμφισβήτητα, να μπορέσει να ξαναδεί ο κόσμος ένα κορυφαίο όνομα σε ένα από τα πιο διάσημα τουρνουά.
.
Μετά την (συνήθως αναμενόμενη) αρχική αντίδραση θυμού πάνω στο
σχήμα της πρώτης είδησης “Η Αυστραλία δεν επιτρέπει σε έναν κορυφαίο
και δημοφιλή αθλητή του Τένις…”,
.
τα πράγματα ξαναβρήκαν τις σωστές λέξεις, η δεύτερη σκέψη
επανατοποθέτησε την υπόθεση σε πιο ψύχραιμες και ρεαλιστικές
διαστάσεις,
.
που διασφαλίζουν την αξιοπρέπεια τόσο ενός
κορυφαίου δημοφιλούς πρωταθλητή, όσο και το δίκαιο ευθύνης
μιας επίσημης Αρχής.
.
Προπάντων όμως διασφαλίζουν την Αξιοπρέπεια και την Καθαρότητα
του ίδιου (του όποιου) ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ, απαλλαγμένου από, έστω και ελάχιστους, θορύβους.
.
Καθαρό το άθλημα, λαμπερές οι νίκες.
.
Και αυτό νομίζω έχει σημασία για έναν πρωταθλητή, όπως ο ΤΖΟΚΟΒΙΤΣ
που έδωσε ΑΙΓΛΗ στο
συγκεκριμένο ΑΘΛΗΜΑ και έχει περάσει ΗΔΗ ως ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ πλέον ΟΝΟΜΑ
στην ιστορία του.
.
Ως προς το ξεκίνημα της “αντιδικίας”, νομίζω ότι…. κάπου έγινε… κάτι λάθος.
Γιατί, πώς και από ποιους, είναι άλλων παπάδων Ευαγγέλια
.
Η ειδησεογραφική (και μόνο) πληροφόρηση, οι αντιφατικές ερμηνείες
ειδικών κλπ, δεν επιτρέπουν σε έναν απλό πολίτη να…μοιράσει ευθύνες.
.
Το θετικό ΠΑΝΤΩΣ είναι, όπως φάνηκε, ότι δεν υπήρξε ΠΡΟΘΕΣΗ από καμιά
πλευρά.
.
Και όπως λέει στο περίπου ο Όμηρος (δεν… γίνεται να λείπει), “σημασία
δεν έχει μόνο το γεγονός, αλλά να βγαίνουμε λίγο σοφότεροι απ’ αυτό”.