.
.
Το… μυστικό της Εκκλησιαστικής γλώσσας
Κάτι που ΕΞΗΓΕΙ (ίσως) γιατί ο Εκκλησιαστικός λόγος ΔΕΝ χ ρ ε ι ά σ τ η κ ε
και ούτε θ α χ ρ ε ι α σ τ ε ί μετάφραση.
Με δυο λόγια γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ανάγκη “α κ ρ ι β ο ύ ς απόδοσης στα
Νέα Ελληνικά”, ως εάν ήταν φιλολογικό κείμενο (ή όπως θα έλεγε ένας ντιντής “δίκην φιλολογικού κειμένου”)
.
Τυπικά βέβαια η Εκκλησιαστική γλώσσα είναι η Ελληνική Κοινή Αλεξανδρινή
(η απλοποιημένη αρχαία Ελληνική και ΑΜΕΣΑ αναγνωρίσιμη μήτρα
της ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ σήμερα Ελληνικής μας γλώσσας)
.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ, για να γίνει σαφές το παραπάνω:
.
” ουκ εξεστίν σοι σεαυτόν σώσαι”
.
Ναι. Αναμφισβήτητα η καθόλα σεβαστή ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα,
αλλά αρκετά… αυστηρών αρχών και…. μπελαλίδικη:
.
Με τα… “έξε” και τα “στιν”, με τα “σοι” και “σεαυτόν”,
τα “απρόσωπα” και τα….. ετεροπρόσωπά της και την ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ των
Ελληνόπουλων στο κόκκινο.
.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, με ορισμένες… μικροαλλαγές ορίστε το ί δ ι ο, στο πιο απλό,
μόλις 100- 150 χρόνια αργότερα:
.
“εαυτόν ου δύνασαι σώσαι”: Η Κοινή Ελληνική Αλεξανδρινή.
.
ΚΑΤΑΝΟΗΘΗΚΕ, ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ. Και ε π ί… 2500 χρόνια μετά, συνεχίζεται ΣΧΕΔΟΝ ίδια και απαράλλακτη:
” τον εαυτό σου δεν μπορείς να σώσεις”. Η σημερινή ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ.
(δεν ημπορώ, δεν δ ύ ν α μ α ι….).
.
Τέλος ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ
.
Α Υ Τ Η Ν την ΔΥΝΑΤΗ Ελληνική γλώσσα, μ ε τ ά και
την ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ δοκιμασία, ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ και κ υ ρ ι α ρ χ ί α της,
επέλεξαν οι Μεταφραστές και στην συνέχεια οι Συγγραφείς (Ευαγγελιστές /
Υμνωδοί κλπ) των Θρησκευτικών Κειμένων της Νέας Θρησκείας.
.
ΩΣΤΟΣΟ, έστω και έτσι:
Από μόνο του (όμως) αυτό δεν εξηγεί την ΑΠΟΔΟΧΗ, ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ και
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ δύναμη της Εκκλησιαστικής γλώσσας, από τους
απλούς, φτωχούς και αγράμματους, στους οποίους κυρίως απευθυνόταν
η Χριστιανική Θρησκεία.
.
Λέω ξανά: Απλοποιημένη ή και όχι πάντα (σε αρκετές διατυπώσεις) η
Εκκλησιαστική γλώσσα, δεν παύει να είναι ΑΡΧΑΙΑ
(=μη ομιλούμενη αυτούσια) ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα.
.
Και όμως….. βλέπουμε λ.χ τον πιστό να “λέει” το Πάτερ Ημών “σαν το…
Πατερημών” (όπως συνήθιζαν να υποδεικνύουν παλιότερα οι δάσκαλοι).
.
Συνεχίζεται