Τα πρώτα όπλα του Αχιλλέα θα ορίσουν την μοίρα του Πατρόκλου.
Τα καινούργια όπλα (η καινούργια Πανοπλία) του Αχιλλέα Θα ορίσουν
την μοίρα του Έκτορα, αλλά και του
ίδιου του Αχιλλέα. Γνωστά από την ΙΛΙΑΔΑ, να μην τα ξαναλέμε
.
Τα ίδια αυτά όπλα, ώς βραβείο αριστείας, θα ορίσουν με τρόπο τραγικό την μοίρα του Αίαντα.
Συγκεκριμένα ο πιο “πολυτιμος” Έλληνας πολεμιστής, ΜΕΤΑ τον Αχιλλέα,
και δικαιωματικά κληρονόμος των όπλων του εξ αριστείας, θα αγνοηθεί-αδικηθεί από τους ίδιους τους συμπολεμιστές του (Κρίση Όπλων). Με μια “στημένη” διαδικασία (στηρίζουν την απόφαση απονομής στην άποψη των Τρώων) τα όπλα θα δοθούν στον μαέστρο της ίντριγκας Οδυσσέα.
.
Ο “αγαθός” γίγαντας, ο Αίαντας, “των Αχαιών ο Πύργος” παραφρονεί.
“Επιτίθεται” σε κοπάδι και σκοτώνει πρόβατα, νομίζοντας ότι είναι Αχαιοί.
Θα γίνει γι’ αυτό ο περίγελως των πρώην συμπολεμιστών, που τόσες φορές
έσωσε στην διάρκεια των 10 χρόνων του Τρωικού πολέμου. Αυτοκτονεί
από ντροπή, με τρόπο που παραπέμπει σε χαρακίρι (ΕΙΚΟΝΑ 2). Μάλιστα αξίζει να πούμε ότι και το ξίφος, με το οποίο αυτοκτονεί ο Ομηρικός ήρωας, ήταν δώρο του Έκτορα.
.
Ο πολεμιστής που ευχήθηκε έναν ένδοξο Ηρωικό θάνατο στο φως του Ήλιου, κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά στο “φως” της
τιμής και της Αναγνώρισης (“εν δε φάει και όλεσον…”)
είχε έναν ταπεινωτικό, άδοξο θάνατο, “ακλεή” όπως θα έγραφε ο Όμηρος.
Προάγγελος των αμέτρητων έκτοτε ηρώων που πέθαναν στην…ψάθα σχεδόν ξεχασμένοι. ΕΥΤΥΧΩΣ το ΠΑΡΕΛΘΟΝ μας, ακόμη μας νουθετεί.