Εισαγωγικά: Το σημείωμα αυτό κινείται έξω από τα ΤΥΠΙΚΑ και τυπικώς οριζόμενα στην σχετική νομοθεσία για τους συνανθρώπους μας με Ανάγκες ειδικές.
.
Πέρα από όποιες τυχόν πολιτικές κόντρες και αντιπαραθέσεις.
.
Μια… λεύτερη κουβέντα. Μια οπτική προσωπική, με βάση την άποψή μου ότι η γλώσσα είναι πέραν των λέξεων και της ΤΥΠΙΚΗΣ ετυμολογίας τους (Οι λέξεις κάνουν την γλώσσα / ΔΕΝ είναι γλώσσα).
.
Λ.χ Ωραίες, “σπουδαγμένες” λέξεις / κενή είτε ανειλικρινής γλώσσα. Παλιά… ιστορία: “Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι…”
.
Πολάκης- Κυμπουρόπουλος.
.
“κοιτάξτε τον άνθρωπο και όχι την αναπηρία” (ΕΥΣΤΟΧΟ τηλεοπτικό
σλόγκαν)
.
Οι πρώτες αντιδράσεις στις δηλώσεις του κ. Πολάκη για την
πρόσληψη του κ. Κυμπουρόπουλου, ήταν λίγο πολύ ΕΥΛΟΓΑ
αναμενόμενες (Να είμαστε δίκαιοι):
.
Λειτούργησαν (και ορθώς) τα ανακλαστικά της κοινωνίας απέναντι
σε ό,τι μειώνει ή ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι μειώνει την προσωπικότητα ενός
ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥ μας με ειδικές ανάγκες.
.
Ερώτημα: Στην ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περίπτωση, ήταν εντέλει μειωτική
για τον κ. Κυμπουρόπουλο η δήλωση του κ. Πολάκη;
.
Γνώμη Προσωπική:
.
Όχι. Καθόλου μειωτική. Ίσα ίσα το εντελώς αντίθετο.
.
Κι ο λόγος: Και ΜΟΝΟ (!) επειδή έλειπαν από την δήλωση ο “οίκτος”, η “λύπηση” η συμβατική “συμπόνια” των….. “δυνατών”, απέναντι
στους “αδύναμους” και… “καημένους” συνανθρώπους μας,
που καταρρακώνουν την ψυχολογία τους, την ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣή
τους.
.
Κι αυτό, επειδή τα άτομα με ειδικές ανάγκες γνωρίζουν ότι
τα περισσότερα από τα παραπάνω, είτε είναι πρόσκαιρη “επιφάνεια”
ή το χειρότερο, (ότι) είναι ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ (λεκτική υποκρισία).
.
Αντίθετα:
.
Ο γιατρός (!) Πολάκης τα ΑΓΝΟΗΣΕ, τα ΠΑΡΑΒΛΕΨΕ
και μίλησε σε ΙΣΟΤΙΜΗ αντιπαράθεση,
στον επίσης γιατρό (!) Κυμπουρόπουλο.
.
Στην ουσία δηλαδή (σαν να) “είπε” τί, στον πρότινος
ΑΡΙΣΤΟΥΧΟ μαθητή
και τώρα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ πλέον:
.
ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ κ. Κυμπουρόπουλε και χωρίς ευνοϊκες ρυθμίσεις! Εάν ΜΠΟΡΕΣΑΤΕ μέχρι εδώ, ΓΙΑΤΙ όχι και στην συνέχεια;
.
Στην τελική, πολύ τιμητικό και αισιόδοξο να το “λες” αυτό,
“κοιτώντας (ΠΡΑΓΜΑΤΙ) τον δυνάμενο ΑΝΘΡΩΠΟ και όχι την αναπηρία”
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:
Και έτσι να μην είναι (δεν αποκλείω ποτέ τυχόν λαθεμένη μου εκτίμηση), πιστεύω ότι υπάρχει ασύμμετρη υπερβολή και δραματοποίηση στην όλη υπόθεση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως διερωτώμαι, ως απλός πολίτης, αν η συζήτηση, με όρους αντιπαράθεσης, θα κάνει καλό ή όχι στην ψυχολογία των συνανθρώπων μας.