“Πέρσι (Περσέας) Τσάκσον” και οι σύγχρονες νεο-Μυθολογίες
.
“Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας, συχνά,
δεν είναι το ψέμα- εσκεμμένο, πλαστό, ανέντιμο-
αλλά ο μύθος –επίμονος, πειστικός και ρεαλιστικός” (Τζων Φ. Κέννεντυ)
.
Πρώτα οι συστάσεις:
.
Η… ΜΕΔΟΥΣΑ.
.
Το κακό Κορίτσι της…. Νύχτας, κατά την Ελληνική Μυθολογία, Σύμβολο- λογότυπο γοητείας κατά…. τους Δυτικούς. (Διαδίκτυο).
.
Όπως δείχνω και στην συνέχεια του σημειώματος, είναι ζήτημα…. οπτικής. (Πάντως την…. περούκα με τα φίδια την φοράει).
.
Συνεχίζω με τις συστάσεις:
.
1) Περσέας- Ανδρομέδα: Ίσως η πιο ονειρική ΝΟΥΒΕΛΑ της Ελληνικής μυθολογίας, μαζί με αυτήν του Βελλερεφόντη και της Χίμαιρας, με κοινό τους σημείο, ένα από τα γοητευτικότερα μοτίβα της Ελληνικής Μυθοπλασίας, τον ΠΗΓΑΣΟ.
.
Έρωτες, αρχέγονα, φτερωτά- ιπτάμενα άλογα, Μέδουσες, “παγωμένα” βλέμματα, ενοχές, ηρωισμοί, αυτοκαταστροφικές επιλογές, ουράνιοι αστερισμοί…. πολλαπλές “αναγνώσεις”, κατά πως λένε κι οι…. γραμματο-συντακτικοί.
.
2) Πέρσι Τσάκσον: Αμερικανική σύγχρονη…. μυθολογία. Όπου “Πέρσι”, ίσον
ο ημέτερος “Περσέας” (του Δία και της Δανάης Ακρισιάδου ή Ακρισιώνης (το… γένος Ακρίσιου δηλαδή).
.
Γιατί όμως και από πού ως πού…..”Τσάκσον”.
.
Διότι, κατά τον σεναριογράφο, είναι γιος του Ποσειδώνα και της Αμερικανίδας…. Σάλυ, το…. γένος Τσάκσον (Βικιπαίδεια).
.
Έτσι, το λοιπόν, από πατέρα Ποσειδώνα και μητέρα….. Σάλυ Τσάκσον,
το παιδί (ο Περσέας)…. μας βγήκε “Πέρσι Τσάκσον”.
.
Σημείωση: Το φιλμ προβλήθηκε πρόσφατα από Ελληνικό κανάλι. Ως τίτλος αρχικά δεν με υποψίασε για…. Περσέα. ώστε να το παρακολουθήσω από την αρχή.
.
Το είδα από ένα σημείο και μετά, με… ολόφρεσκο τον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, κάπου στην…. ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
.
και τον ΑΔΗ με τις… πύλες του και την…. τσακπίνα ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ (είχε “πάρει” τον… μισό Άδη), κάπου στην…. ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ.
.
(εννοείται… “αφήγηση” και εφέ…. εντυπωσιακά. Σ’ αυτό οι Αμερικανοί είναι όντως άπαιχτοι).
.
Σύγχρονες πραγματικότητες και…. νεο- ΜΥΘΟΛΟΓΙΕΣ στα πλαίσια του…περήφανου εκείνου, κάτι σαν Εθνική ιαχή:
.
“Έξω μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά”.
Υ.Γ
.
Έγραφα ακόμη το… παρόν σημείωμα, όταν άκουσα στο δελτίο ειδήσεων ότι στην Γαλλία εισάγουν ΕΠΙΣΗΜΑ την λέξη “αλλόφωνοι”. Αμέσως σκέφτηκα την εκπληκτική ταυτοσημία της, με την Ομηρική λέξη “αλλόθροοι”.
.
Η αυτόματη μετάφραση μου έβγαλε “allophone”. (αν είναι έτσι).
.
Μία ακόμη “Ελληνική”λέξη (!!!), θα… αναφωνήσουμε περιχαρείς, βλέποντας το…. δέντρο.
.
Ουδέν… λαθέστερον. Γιατί το… δάσος είναι αλλού:
.
Δείτε πόσο ακομπλεξάριστα, πόσο στο… ήσυχο και σιγαλό, ΕΙΣΑΓΟΥΝ και ΕΝΤΑΣΣΟΥΝ στον Ιστό της ΔΙΚΗΣ (!) τους ΓΛΩΣΣΑΣ, καθημερινότητας και κουλτούρας, μια ιστορικής καταγωγής (ιστορικότερη δεν γίνεται, Όμηρος γαρ) Ελληνική λέξη….! (… πλέον…. Γαλλική).
.
Εμείς αυτό το λέμε: “Έξω μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά” και ξεσπάμε σε χειροκροτήματα Εθνικής ικανοποίησης. Είναι όμως έτσι;
.
Έδειξα μερικές νεο- Μυθολογίες, τώρα και σε προηγούμενα σημειώματά μου. Με δεδομένη και την μεγαλειώδη κουβέντα του ΚΕΝΝΕΝΤΥ για την δύναμη του μύθου, το ερώτημα:
.
Λοιπόν; “Έξω μαθαίνουν (!!!) …. ή νομίζουμε”;