Εκτός από τα περί….. βλημάτων, ανέμων και υδάτων, κυκλοφορούν και άλλα θέματα στα πέριξ.
.
Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αναγορεύθηκε απόψε ο Διονύσης Σαββόπουλος.(εικόνα διαδικτύου).
.
Ντίλαν, Σαββόπουλος….. καλή συνέχεια
.
«Μπράβο στην Σουηδική Ακαδημία….”
Έγραφα πέρυσι τέτοιον καιρό με αφορμή την απονομή Νόμπελ Λογοτεχνίας στον
μ ο υ σ ι κ ό Ντίλαν. (Στό διαδίκτυο: Νόμπελ λογοτεχνίας στον Ντύλαν. Γιατί όχι;)
.
Το ίδιο θα πω και για το πάντα πρωτοπόρο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
.
Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αναγορεύθηκε απόψε ο Διονύσης Σαββόπουλος, η είδηση.
.
«Είναι η πρώτη φορά, που ένας θεσμός ακαδημαϊκός, ένα ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας μας, αναγνωρίζει εμμέσως την τέχνη μας. Χίλια ευχαριστώ από την καρδιά μου» Θα πεί ο συνθέτης τραγουδοποιός.
.
“κορυφαίο τροβαδούρο της εποχής μας” χαρακτήρισε τον Ντίλαν ο Σαββόπουλος, επαινώντας την πρωτοποριακή απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας.
.
«Για την ποίηση, για την μαγεία των λέξεων» μίλησε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Περικλής Μήτκας
.
“Ο Δ. Σαββόπουλος κατάφερε να χαρτογραφήσει «οδικά, και ωδικά», το βιωματικό,
κοινωνικοπολιτικό, ιδεολογικό και φαντασιακό σκηνικό μιας γενιάς και μιας εποχής”.
Θα πεί ο καθηγητής Θεόδωρος Παπαγγελής
.
«Ποιος είπε ότι η Φιλοσοφική Σχολή είναι ένα σχολαστικό μουσείο, μακριά και έξω από τη ζωή, που δεν ξέρει να ξεχωρίζει τους ζωηρούς και ευφάνταστους δημιουργούς για την προσφορά τους;»
Θα σημειώσει ο κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής, Δημήτρης Μαυροσκούφης.
.
«Τολμώ να πω ότι η κατακερματισμένη εποχή μας χρειάζεται συνθέτες μάλλον, παρά καθοδηγητές. Το έχει ανάγκη η ψυχή μας” Θα επισημάνει στην ομιλία του ο επίτιμος πλέον διδάκτωρ του Α.Π.Θ. Διονύσης Σαββόπουλος
.
Υ.Γ Οι καιροί αλλάζουν. Οι εποχές των “αγέλαστων καθηγητών” με φόντο τεράστιες κατάμεστες βιβλιοθήκες, οι εποχές της υψηλής και…. “χαμηλής” Τέχνης, των κουλτουριαραίων κλπ ανήκουν στο παρελθόν.
.
Το… αράδιασμα των λέξεων δεν αρκεί, για να στηρίξει την “έ κ φ ρ α σ η”.
.
Οι “λέξεις” πάντοτε (σήμερα πολύ περισσότερο) έχουν ανάγκη τις απλές, φυσικές καταβολές τους, γι’ αυτό χρειάζονται την βοήθεια της εικόνας και της μουσικής.
.
Καθόλου… τυχαίες οι αλεπάλληλες παρομοιώσεις ( εικόνες) καθώς και το μέτρο και ο ρυθμός (μουσικότητα) στον πρώτο παγκοσμίως διδάξαντα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, Όμηρο.
.
Για να γράψει ο Ομηρικός Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ:
“λαλεί πουλί παίρνει σπυρί” (περιγραφική εικόνα χαράς) “κι η μ ά ν α το ζ η λ ε ύ ε ι” (ανατροπή, αιφνιδιασμός πρόσληψης, αλλαγή “ρυθμού”= η περιγραφή γίνεται έκπληξη, απορία, χρωματίζει και εσωτερικεύει την απελπισία της στέρησης).
.
Ο ίδιος ο Ελύτης πρότεινε στον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη να μελοποιήσει το “Άξιον Εστί”. Πόσοι Έλληνες θα “γνωρίζαμε” σήμερα τον στίχο “ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή”…… όσες βαριοκέφαλες “παρουσιάσεις και διαλέξεις” κι αν γίνονταν μπροστά σε… ειδικό κοινό;
.