ΕΙΚΟΝΑ από το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Ενδεικτικά, ΕΝΑΣ μύθος. Ο μύθος Ποσειδώνα, για παράδειγμα, στην βάση των θρησκευτικών και κοσμολογικών αναζητήσεων των Ελλήνων.
.
Λέγοντας “Αρχαία Ελληνική Μυθολογία”, εννοούμε συνήθως κάτι ενιαίο.
Δεν είναι έτσι.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το θέμα “μύθος” είναι από τα πιο δυσπρόσιτα. Μια προσπάθεια ΟΜΩΣ κάποιας αρχικής ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ κακό δεν κάνει.
Σε γενικές γραμμές τα είδη των Μύθων:
1) Ο ανώνυμος Μύθος. Μνήμες παρελθόντων Γεγονότων, αναζήτηση Ηρωικής Καταγωγής, δέος απέναντι στα Φυσικά Φαινόμενα και πλούσια Λαϊκή Φαντασία στην ίδρυση-προσωποποίηση ΑΝΩΤΕΡΩΝ (καλών- κακών) ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
ΕΥΛΟΓΟ Χαρακτηριστικό του ανώνυμου Μύθου, η πληθώρα διαφορετικών ΕΚΔΟΧΩΝ-Παραλλαγών. Γι’ αυτό:
Χαοτικός, ο ανώνυμος Μύθος, σύμφωνα με τον Δ. Μαρωνίτη
και δυσεπισκόπητος σύμφωνα με τον A. Lesky. Λ.χ “Ολύμπιοι Θεοί” / “Τρωικός μύθος” /” Μύθος του Ηρακλή”.
.
2) Ο επώνυμος Μύθος
Λ.χ “Θεογονία” / “Κύκλια Έπη” / “Αργοναυτικά”/ Οι λεγόμενοι “Ομηρικοί Ύμνοι” (δες Υ.Γ)
Με απλά λόγια, στις παραπάνω δύο περιπτώσεις, η καθαυτό ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Βασική ΠΗΓΗ της επόμενης κατηγορίας “Μύθου”.
.
3) Ο Λογοτεχνικός, ο Δραματοποιημένος Μύθος=Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ. Η ΓΕΝΝΗΣΗ της ΤΕΧΝΗΣΛ.χ Ομηρική Ιλιάδα- Οδύσσεια / Τραγική Ποίηση .
4) Πλατωνικοί (φιλοσοφικοί) Μύθοι. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ της αναζήτησης απαντήσεων στα ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΑ νερά των
μεγάλων ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ερωτημάτων του Ανθρώπου.
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Από τα παραπάνω, και οι διαφορετικές σημασίες της λέξης “μύθος”:
Μύθος= λόγος, ομιλία, αφήγηση (Η αρχική ετυμολογική σημασία)
Μύθος= Φανταστική αφήγηση, ΠΛΑΙΣΙΩΣΗ-επικάλυψη ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ πυρήνων, παραμύθι, Μυθολογία, μύθευμα.
Μύθος= Μυθοπλασία, δραματοποίηση, Λογοτεχνία, Τέχνη
Μύθος= Φιλοσοφικός λόγος.
Αυτά σε πολύ ΓΕΝΙΚΕΣ γραμμές, για να ξέρουμε τί εννοούμε λέγοντας “Μυθολογία”. Και όχι μόνο. Από το σύνολο των παραπάνω σημασιών εξηγείται και για ποιο λόγο ο “μύθος” πάντα γοητεύει. Διαμορφώνεται και ελέγχεται από τον (απλό) άνθρωπο.
Υ.Γ Στην πεντάτομη “Ελληνική Μυθολογία” του Ιωάννη ΚΑΚΡΙΔΗ (ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ) αναφέρονται επακριβώς οι συγκεκριμένες ΠΗΓΕΣ των Ελληνικών ΜΥΘΩΝ