.
Όταν ο Όμηρος είχε τις λύσεις, 3.000 χρόνια πριν από σήμερα.
(Πάντα σε απλά ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ Ελληνικά).
.
.
Η λέξη “ιθαγενής” αναφέρεται μ ό ν ο μία φορά στον Όμηρο ως “ι θ α ι γενής” και είναι, στην αρχική-ετυμολογική σημασία της, συνώνυμη (!) της λέξης “γνήσιος”.
.
Μέσα όμως από τον (ίδιο) Ομηρικό λόγο (ί σ ο ν ιθαιγενέεσιν ετίμα) η λέξη τελικά σήμαινε κάτι σε “αναγνώριση νομιμότητας” ως προς την πατρική καταγωγή.
.
Γιατί “ιθαγενής” (αυτοδίκαια νόμιμος υπήκοος) ήταν ΚΑΙ ο γεννημένος από πατέρα και μητέρα ταξικά ελεύθερους (ο… καθαυτό γνήσιος) / “ιθαγενής” (νόμιμος κατ’ έγκριση) ήταν ΚΑΙ ο γεννημένος από αγορασμένη γυναίκα σκλάβα- παλλακίδα (νόθος), με τον πατέρα εννοείται πάντα “ελεύθερο” Έλληνα.
.
Δείτε με πόση αφηγηματική τεχνική- μαεστρία κάνει αυτές τις εννοιολογικές μετακινήσεις ο ιδιοφυής Όμηρος (πλαστή ιστορία / επινόηση κατάλληλης λέξης, ΕΣΤΩ και μίας… χρήσης / διαφορετική συμπεριφορά γονιών / νέα- διαφοροποιημένη νοηματοδότηση κλπ), (εάν, λέω ξανά και ξανά, ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ σωστά τον ΑΛΗΘΙΝΟ, τον λογοτέχνη Όμηρο):
.
“εμέ δε τέκεν μήτηρ ωνητή παλλακίς” (Θα πει σε κάποια από τις πλαστές ιστορίες του ο Οδυσσέας), αλλά, όσο ζούσε ο πατέρας μου με…. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ως “ί σ ο”, ως ιθαιγενή….! Κάτι που δεν θα κάνει αργότερα η μητριά του, η επίσημη άλοχος=σύζυγος του πατέρα του, η οποία του…. ΑΡΝΕΙΤΑΙ την αναγνώριση:
“μ’ έριξαν στην κληρονομιά, η μητριά μου και τα… ετεροθαλή αδέλφια μου”, μπορεί να παραπονιέται με το δίκιο του ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ του “Οδυσσέας”, ΑΛΛΑ ο Όμηρος ΠΕΤΥΧΕ όχι μόνο αυτό που ήθελε περί “ιθαγενείας”, αλλά και πολλά σημαντικότατα κοινωνικοπολιτικά, όπως βλέπουμε στην συνέχεια:
.
Δηλαδή η έννοια της ιθαγένειας “ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ” (“εκπίπτει” έναντι της αρχικής σημασίας της) σε ΤΥΠΙΚΗ κατά π α ρ α χ ώ ρ η σ η νόμιμη υπηκοότητα και αυτό γίνεται (=το…. προτείνει ο Όμηρος) για δύο σημαντικότατους λόγους:
.
Ο πρώτος: ΓΙΑ να ΚΑΛΥΨΕΙ (ανθρωπιστικά) και τα ν ό θ α παιδιά, και
.
Ο δεύτερος: Να…. δ ι ε υ θ ε τ ή σ ε ι ένα εκρηκτικό εν δυνάμει “ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ” πρόβλημα στα χρόνια του Ομήρου, κατά τα οποία και χωρίς υπερβολή, τα 2/3 των γεννήσεων προέρχονταν εκτός της επίσημης συζυγικής κλίνης
.
“Την ΕΚΑΒΗ είχε γυναίκα ο Πρίαμος, μα είχε και… πλήθος άλλες” αποκαλύπτει ο Όμηρος. Που σημαίνει: περίπου 20 παιδιά από την Εκάβη και πάνω από 40 παιδιά από το….. πλήθος των άλλων γυναικών.
.
Μ’ αυτήν την σημασία του “νόμιμου υπηκόου κατά παραχώρηση” έφτασε η “ιθαγένεια” και στις μέρες μας και στο πολύτιμο γλωσσικό και ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΡΥΧΕΙΟ του Ομήρου ανιχνεύουμε, για μια ακόμη φορά, αρχή και αιτία.
.
Συμπέρασμα για σύντομη χρηστική απομνημόνευση:
Βλέπουμε ότι ΗΔΗ από τον Όμηρο:
Ως ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ (άρα περιορισμένη) έννοια η ιθαγένεια (= κατ’ έγκριση νομιμότητα, υπηκοότητα), διαφοροποιείται από την ΙΣΤΟΡΙΚΑ σύνθετη, πλατύτερη και ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ διαχρονική ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ (πατρίς γαία).
.
Υ.Γ Αργότερα, από τον 6ο αιώνα και μετά, στην αρχαία ΑΘΗΝΑ, νέοι όροι πέφτουν στο τραπέζι, ενώ με νόμο του ΠΕΡΙΚΛΗ, αυστηροποιούνται οι κανόνες πολιτογράφησης και δικαιωμάτων.
.
“Θύματα” όλων αυτών, κατά κάποιο τρόπο, τον 4ο αιώνα οι ρήτορες-πολιτικοί Δημοσθένης και Λυσίας, παρότι “μεγάλα ονόματα”, όπως θα λέγαμε σήμερα, στο πολιτικό κατεστημένο της Αθήνας.
.
Έχουν ενδιαφέρον νομίζω. Θα τα δούμε, αλλά από…… Φθινόπωρο.