Η “Αυτοδικία” του Φοίνικα, δίλημμα του Ομήρου (μέρος 2ο).

.
Η πρώτη σκέψη του Φοίνικα, πάνω στον θυμό του, είναι να σκοτώσει τον Πατέρα του.
Η πρώτη διαβάθμιση (της οργής) από μια σειρά ανακλαστικών του Φιλότιμου.
Ο Φοίνικας δεν θα την επιλέξει τελικά. Κάνει δεύτερες σκέψεις. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές, προκειμένου να προστατεύσει την θιγμένη ΤΙΜΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
.
Ο Όμηρος ουσιαστικά θέτει το ερώτημα.
Έκανε καλά ο Φοίνικας; Έπραξε σωστά; Το φιλότιμο μπορεί να συνιστά κοινωνικώς ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΔΙΚΑΙΟ; Και πώς ένας άνθρωπος μπορεί να προστατεύσει την αξιοπρέπειά του, χωρίς όμως να φανεί και δειλός.
.
ΑΠΑΝΤΑΕΙ ο Ποιητής με δύο τρόπους.
Έναν υποθετικό (μη συντελεσμένο). ΕΑΝ σκότωνε τον Πατέρα του. ΘΑ τον έλεγαν Πατροκτόνο / Ερινύες (ενοχές) / Δυσμένεια εκ μέρους των Θεών /απόβλητος της κοινωνίας.
.
Ο δεύτερος τρόπος. Είναι ο έμπρακτος (ο συντελεσμένος). Μια νέα αρχή Ζωής. Δεν γίνεται πατροκτόνος. Το Φιλότιμο γίνεται ένα ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ. Απορρίπτει την παθογένεια του “χώρου” (οικογενειακού και συγγενικού). Αναζητά καινούργιο.
Και τον βρίσκει στην Φθία “όπου ο ΠΗΛΕΑΣ τον δέχθηκε εγκαρδίως”.
.
Ως Παιδαγωγός του ΑΧΙΛΛΕΑ, θα αποδείξει ότι όλη η περιπέτεια και οι δεύτερες σκέψεις μετουσιώθηκαν σε σοφία Ζωής.
.
Όταν τα αφηγείται αυτά ο Φοίνικας, ο μαθητής του Αχιλλέας βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα Τιμής (φιλότιμου), όπως και ο ίδιος κάποτε. Έχει Επιλογές. Επιμένει όμως στον πρώτο θυμό του: Να μην επιστρέψει στο πεδίο της μάχης.
.
Ο Όμηρος θέτει το ίδιο ερώτημα με αυτό του Φοινικα. Έπραξε σωστά ο Αχιλλέας;
Μόνο που η ΑΠΑΝΤΗΣΗ εδώ είναι το ίδιο το αριστούργημα της ΙΛΙΑΔΑΣ.
.