Οι λέξεις είναι τεχνοκρατική κατασκευή (αριθμοί / πτώσεις / πρόσωπα / ανάλυση / κλιτικά συστήματα /τονικά / κανόνες / εκφορά κλπ). /(Σημείωση: απαραίτητες βέβαια κάποιες διευκρινίσεις, αλλά σε επόμενο σημείωμα).
Η Γλώσσα ΑΝΤΙΘΕΤΑ είναι “λογική και συνειρμική σύνθεση” / “έκφραση” / ψυχολογία /”επικοινωνία”
ΤΥΠΙΚΑ μόνο στηρίζεται στις λέξεις, από την στιγμή που το ΑΡΧΙΚΟ (!) ΝΟΗΜΑ της ΛΕΞΗΣ, δεν είναι πάντα και το πρώτο ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ στην ΓΛΩΣΣΑ…!
.
Με τις ίδιες λέξεις “εννοούμε” διαφορετικά πράγματα. Με λέξεις καθημερινές γράφεις κάτι απλό ή ποίηση ή δοκίμιο κλπ
Λ.χ “Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…” / “Παρακαλώ σε Σταυραϊτέ, για χαμηλώσου λίγο, πάρε μ’ απάνω στα βουνά…” Η Συνειρμική νοηματοδότηση, η ανάγκη ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ έκφρασης, μετουσιώνουν ΑΠΛΕΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ λέξεις σε “Ποιητική Γλώσσα”.
Να γιατί λέμε ότι “οι λέξεις κάνουν την γλώσσα, αλλά ΔΕΝ είναι γλώσσα”.
.
Το λοκ ντάουν έχει περάσει στην συνείδηση ως “ευκαιριακό” και “προσωρινό” αναγκαίο μέτρο συνευθύνης, δεν κουβαλάει τις ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΕΣ “αμαρτίες” και “μνήμες” της “απαγόρευσης” ή “των περιοριστικών μέτρων”.
“Δεχόμαστε τους ξένους όρους, όπου είναι αναγκαίοι, και δεν είναι δυνατόν να αντικατασταθούν…..”. Χρίστος Λ. Τσολάκης (δες ΣΗΜΕΙΩΣΗ).
.
Το “απαγορευτικό”, “τα περιοριστικά μέτρα” κλπ, ως μετάφραση- απόδοση στα Ελληνικά της λέξης “λοκντάουν” μπορεί να είναι εύστοχη / ως “γλώσσα” όμως όχι και τόσο… εύηχη.
.
Σημείωση:
Χρίστος Λ. Τσολάκης “Ξένες λέξεις και γλωσσική παιδεία”
“… εξαιτίας των ξένων όρων δεν πρέπει να οδηγούμαστε στην ισοπέδωση, σε αποκλεισμούς ή ακρότητες. Δεχόμαστε τους ξένους όρους, όπου είναι αναγκαίοι, και δεν είναι δυνατόν να αντικατασταθούν…..
.
Θα συνυπάρχουν έτσι, αφού αυτή είναι, άλλωστε, και η γλωσσική πραγματικότητα, ο οπορτουνιστής και ο καιροσκόπος, ο νατουραλιστής και ο φυσιοκράτης, η ιντελιγκέντσια και η διανόηση.
.
Εκφράζουν, βλέπετε, συγκεκριμένα ιστορικά νοήματα, τα οποία δεν “καλύπτει η ελληνική τους απόδοση”. (Διαδίκτυο)