Η εικόνα (από το Διαδίκτυο), με αφορμή την ΕΠΕΤΕΙΟ του Έπους των Ελλήνων το 1940
ΙΛΙΑΔΑ-ΟΔΥΣΣΕΙΑ και ΠΟΛΕΜΟΣ
.
Μια ιδιοφυής ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ-σπουδή, πάνω στο…φαινόμενο “ΠΟΛΕΜΟΣ”
και στην ανθρώπινη ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ και Ψυχολογία,
τα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του Ομήρου, η ΙΛΙΑΔΑ και η ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
.
Το “ΘΑΥΜΑΣΤΟ” της υπόθεσης είναι: Πώς κατορθώνει ο ΟΜΗΡΟΣ
και “φτάνει” την ΣΚΕΨΗ σε τόσο “εξειδικευμένες”
οπτικές-προσεγγίσεις του Πολέμου, το 800 π.Χ (!), συνδυάζοντας την δύναμη της
Μυθολογικής Αφήγησης (“φαντασίας”-“παραμυθιού”), με την επιστημοσύνη
της Μυθοπλασίας (ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ- ΓΝΩΣΗ- Όραμα)
.
Σημείωση: Τα παραπάνω (να θυμίσω 3.000 χρόνια ΠΡΙΝ από σήμερα)
αφορούν ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ (σ)τον ΚΑΘΕ, Όποτε και όποιας αιτίας ΠΟΛΕΜΟ.
Είτε προκειται για τον ΤΡΩΙΚΟ, είτε για τον…. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ πόλεμο….!
.
Ας δούμε τώρα, σε ΣΥΝΤΟΜΙΑ (Υ.Γ), ορισμένα ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ του Πολέμου, ό π ω ς τα διακρίνει ο ιδιοφυής ΕΛΛΗΝΑΣ Ποιητής ΟΜΗΡΟΣ.
.
ΠΡΩΤΟ: Κατά τον Όμηρο, Ο Πόλεμος πυκνώνει-“διασυνδέει” άμεσα,
τα πιο ακραία της ανθρώπινης Ψυχοσύνθεσης.
.
Tην Παράνοια και την Λογική, την παρόρμηση και την αυτοσυγκράτηση- αυτοέλεγχο, το μίσος
και την υπέρβασή του, την εκδικητικότητα και την κατανόηση-συμβιβασμό,
τον ατομισμό και τον αλτρουισμό, το ένστικτο αυτοσυντήρησης-επιβίωσης
και την αυτοθυσία-ηρωισμό…κλπ.
.
ΔΕΥΤΕΡΟ: ο “Πόλεμος” είναι….μέρος της Ανθρώπινης Φύσης.
Άνθρωπος και…. Πόλεμος, σε Ιστορική “συμπόρευση”.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η…εξαίρεση των “ειρηνικών” ΦΑΙΑΚΩΝ (επινόηση του Ομήρου,
για την “οικονομία-πλοκή-εξέλιξη” της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ), επιβεβαιώνει τον κανόνα.
.
ΤΡΙΤΟ: Ο Πόλεμος είναι “καταλύτης”….ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.
Αντιφατικό μεν, λ.χ “Σκοτωμοί-καταστροφή και…εξέλιξη”;
.
Κι όμως. Αυτή είναι η “ΕΙΡΩΝΕΙΑ” της ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Της πορείας του Ανθρώπου και
του Πολιτισμού του στον Χρόνο. “Πόλεμος, πατέρας των πάντων”, θα ειπωθεί αργότερα,
(Έστω και με την “ασάφεια” του Φιλοσοφικού λόγου).
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και “μαζική” απώλεια ζωής.
.
Το Ορατό, Μακάβριο “πρόσωπο” του Πολέμου, οι χιλιάδες, τα εκατομμύρια
“άγνωστων-αφανών” ΑΝΩΝΥΜΩΝ νεκρών, δεν αφήνει “ασυγκίνητο”
τον ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΙΗΤΗ, που “αφιερώνει” αρκετούς στίχους σε τραγικές
προσωπικές περιπτώσεις.
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και…Διπλωματία.
Από τον Όμηρο αναφέρονται ακόμη ΚΑΙ
“Διπλωματικές” προσπάθειες λύσης του ΤΡΩΙΚΟΥ… “Ζητήματος”.
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑ (Μέριμνα, εφοδιασμός, διατροφή, περίθαλψη κλπ).
Και η…”πρακτική” πλευρά των πολέμων, δεν περνάει απαρατήρητη από τον
ιδιοφυή Ποιητή. Λ.χ….(δια)τροφή
.
Εντάξει. Οι..αρχηγοί εφοδιάζονταν πλούσια, εκλεκτά εδέσματα-ποτά από
την (Ομηρική) ΘΡΑΚΗ, “αποκαλύπτει” ο Ποιητής.
.
Το ερώτημα: Πώς επιβίωνε ο στρατός (οι..λαοί) των Αχαιών (περίπου 100.000);
Αρκούσαν οι επιδρομές στα…πέριξ; Ή μήπως ισχύει η άποψη του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ,
για…Καλλιέργεια της Τρωικής Πεδιάδας από τους Αχαιούς.
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: ΠΟΛΕΜΟΣ και “εκεχειρία-ανακωχή”, για την περισυλλογή
και την Καύση-Ταφή των νεκρών. Ιερό καθήκον-Κανόνας ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ στον ΟΜΗΡΟ, μαζί βεβαίως ΚΑΙ το “σήμα” (=τύμβος, χαρακτηριστικό “σημείο-σημάδι”, μνημείο, μνημούρι).
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και ΙΣΤΟΡΙΚΗ Διορατικότητα.
Ο ΟΜΗΡΟΣ “Διαβλέπει” ότι η καταστροφή της ΤΡΟΙΑΣ, θα προκαλέσει εξελίξεις.
.
Η Ομηρική ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΠΡΟΪΔΕΑΖΕΙ για μια άλλη ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ, ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ,
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, σε…. αχαρτογράφητους, για την εποχή εκείνη, ΧΩΡΟΥΣ,
πολύ πέρα από τους ήδη “ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ” (;) της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ του 8ου π.Χ αιώνα.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Νομίζω ιδιαίτερα ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ.
.
Φανταστικά ή όχι τα ΤΑΞΙΔΙΑ του ΟΔΥΣΣΕΑ, ΔΕΙΧΝΟΥΝ
την ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ (!) της ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. Το “πέραν”, το…ΜΕΤΑ, το “Άγνωστο” (!).
Πείτε το “Διορατικότητα”, πείτε το “Απαρχές ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ σκέψης”….!
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.
.
Η “θεοποίηση” (κυριολεκτικά) της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ (Θεός ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Θεά Αθηνά) από τον ΟΜΗΡΟ, είναι μια “προφητική” σχεδόν Διαχρονία, για τον ρόλο της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ σε όλους τους τομείς της ζωής, φυσικά και στον Πόλεμο.
.
Το βλέπουμε, το ζούμε στις μέρες μας. ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ…και τελευταία
ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ και “άγνωστο” πού θα οδηγήσει η εξέλιξή τους (!).
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και στρατηγικά “ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ”.
.
Ως πασίγνωστο παγκοσμίως “Τέχνασμα”, θ ε ω ρ ε ί τ α ι ο Ομηρικός
“ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ” του ΤΡΩΙΚΟΥ Πολέμου.
.
Υπήρξε όμως ποτέ στην πραγματικότητα;
Εάν όχι, τί μπορεί να ήταν, τί μπορεί να συμβόλιζε, ΩΣ ΕΠΙΝΟΗΣΗ, τελικά; (Προσεχώς)
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: Πόλεμος και ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
Όλοι οι Πόλεμοι ΕΙΧΑΝ και έχουν το Πολιτικό τους Παρασκήνιο, μας λέει ο
Όμηρος, και μάλιστα πρώτος ο ίδιος ο ΠΟΙΗΤΗΣ διερωτάται (μέσω των ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ του):
.
“Είναι βέβαιο ότι ο ΤΡΩΙΚΟΣ Πόλεμος, έγινε για την… ΕΛΕΝΗ;;;”
(Για “μιαν” Ελένη, κατά πως το λέει και το εννοεί, ο Γιώργος ΣΕΦΕΡΗΣ).
.
ΕΠΟΜΕΝΟ: ΌΜΗΡΟΣ-ΕΙΡΗΝΗ-ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ.
.
Ο ιδιοφυής ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ είναι και ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ της Ειρήνης, με τα αγαθά της
οποίας άλλωστε ολοκληρώνει την ΟΔΥΣΣΕΙΑ και με κατεξοχή ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ τρόπο,
την ΙΛΙΑΔΑ (όπως εκτιμά ο Albin Lesky).
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Ο ΟΜΗΡΟΣ, με δυο λόγια, ενδιαφέρεται, πριν απ’ όλα, για την Ρεαλιστική ΓΝΩΣΗ των πραγμάτων, μέσα από έναν αξεπέραστο ΠΟΙΗΤΙΚΟ Λόγο.
.
Κατά συνέπεια, τα παραπάνω λειτουργούν ως ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ συνειδητοποίηση των σταθερών στοιχείων του Όποτε και όποιου Πολέμου και είναι αποτέλεσμα του ΤΡΟΠΟΥ (!) ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ και ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ Μ ε τ α σ χ η μ α τ ι σ μ ο ύ (ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ)
των χαοτικών ΤΡΩΙΚΩΝ, από τον ιδιοφυή ΈΛΛΗΝΑ ΠΟΙΗΤΗ ΌΜΗΡΟ.
.
Και είναι ΑΥΤΟΣ ο λόγος που ο “ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ” παραμένει ως
ο ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΟΣ παγκοσμίως Πόλεμος
.
Υ.Γ Το άρθρο στην Αναλυτική μορφή του (αποσπάσματα, παραπομπές,
αφηγηματικές τεχνικές, σχόλια κλπ) θα χρειαζόταν κοντά στις 3-4 σελίδες.