.
ΕΙΚΟΝΕΣ όντως ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ. Πού κατά την ταπεινή μου ΓΝΩΜΗ, ΙΣΩΣ έγινε το…λάθος.
.
Σε μία Γκαλερί, δηλαδή έναν ορισμένο και περιορισμένο χώρο έκθεσης
και παρουσίασης έργων Τέχνης,
Ο κάθε καλλιτέχνης μπορεί να “καταθέσει” την ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ, την ΠΑΡΑΞΕΝΗ,
την ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΤΙΚΗ, ΑΚΟΜΗ και την ΙΕΡΟΣΥΛΗ, την ΑΣΕΒΗ, την ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ
“ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ” του.
.
ΕΤΣΙ κι αλλιώς Θα τον κρίνει μια ορισμένη Κατηγορία Επισκεπτών: Τεχνοκριτικοί, Φιλότεχνοι, επενδυτές-έμποροι Έργων Τέχνης…κλπ και στην τελική πιθανόν
να βρει την “ΑΘΑΝΑΣΙΑ” του σε κάποιο ΒΙΒΛΙΟ…ΙΣΤΟΡΙΑΣ της ΤΕΧΝΗΣ.
.
Μια Πόλη ΟΜΩΣ που ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ,
δεν πρέπει να λειτουργεί με όρους “αίθουσας Τέχνης” ή “φιλοσοφικού
δοκιμίου” ή κοινωνικού πεσσιμισμού κλπ.
.
του τύπου: “ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ”, για να θυμηθούμε την συμπατριώτισσα των ΓΑΛΛΩΝ,
την διάσημη συγγραφέα Φ. ΣΑΓΚΑΝ
.
Διάβασα για…ΔΥΣΤΟΠΙΚΗ (!!!) ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ και έμεινα (!). Ίδωμεν.
.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ.
fortius / citius / altius.
.
Που σημαίνει ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΕΩΣ… ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ Ζωής, ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ.
Στην αρχαιότητα οι ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ “ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ” μέχρι…ΟΛΥΜΠΟ….!
(Ολυμπιόνικος ΠΙΝΔάΡΟΥ, ΥΜΝΟΣ προς τιμή του ΔΙΑΓΟΡΑ του Ρόδιου, Ολυμπιονίκη στην ΠΥΓΜΑΧΙΑ).
“Ἀλλά, Δία πατέρα, ἐσύ,
πού τόν θρόνο σου ἔχεις ἐπάνω
στήν κορφή τοῦ Ἀταβύρου,
τώρα ἐτοῦτο τόν ὕμνο μου, τόν ὀλυμπιόνικο δέξου
καί τίμα τόν ἄντρα πού μέ τήν πυγμή του
τή δόξα τῆς νίκης κερδίζει∙ καί κάνε
σεβαστός νά τιμᾶται ἀπό ὅλους-πολίτες καί ξένους”∙
(μετάφραση,ορθογραφία Τασούλα Καραγεωργίου)
Υ.Γ
Σε προ ημερών άρθρο μου, πάντως
“Η ΕΝΑΡΞΗ των Ολυμπιακών Αγώνων, Παρίσι 2024. Μια όχι ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΗ κριτική”,
επιχείρησα μια ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΙΚΗ (!) προσέγγιση της Τελετής Έναρξης.