(εικόνα Διαδικτύου)
.
Κένεντυ: «Ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας, συχνά,
δεν είναι το ψέμα- εσκεμμένο, πλαστό, ανέντιμο-
αλλά ο μύθος –επίμονος, πειστικός και ρεαλιστικός».
.
Κατά κάποιο τρόπο θα λέγαμε
ότι ο Κένεντυ…. “προφήτευσε”, όχι βέβαια την δολοφονία του, αλλά την σχετική μυθολογία και την απίστευτη συνωμοσιολογία που ακολούθησαν.. Κι αυτό είναι που κάνει την κουβέντα του ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ πλέον. (Είναι η τρίτη ή τέταρτη φορά που την αναφέρω).
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διάβασα, μόλις χθες (23/01) στο διαδίκτυο (“efimerida”, από όπου και η εικόνα) ένα κείμενο- ΔΙΑΤΟΜΗ της όλης, μέχρι σήμερα,
μεταδολοφονικής μυθολογίας- συνωμοσιολογίας.
.
Ενδιαφέρουσα η προσγειωμένη, ρεαλιστική οπτική τους, που σε κάνει να σκέφτεσαι
πόσο “ευάλωτο”…. πράγμα είναι η ΙΣΤΟΡΙΑ (παρότι θεωρούμενη… μεγάλος κριτής).
.
Αυτά όμως είναι μια…. άλλη ιστορία.
.
Δεν ξέρω πόσο ο Κένεντυ είχε υπόψη του τον ΟΜΗΡΟ.
.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, έρχεται…… τιμητικά “δεύτερος” (!!!).
.
Γιατί ΠΡΩΤΟΣ ο Όμηρος “λέει” ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο. Εχθρός της αλήθειας είναι ο… μύθος.
.
Μόνο που το…. διαπιστώνει 3.000 χρόνια, ΠΡΙΝ, από σήμερα.
.
Μόνο που για να το πει αυτό ο Όμηρος “χρειάστηκε” να γράψει δύο αριστουργήματα
και να… διαχειριστεί το πιο, όπως γράφτηκε, δυσεπισκόπητο και….ΧΑΟΤΙΚΟ προομηρικό
ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟ υλικό.
.
Σε ένα απ’ αυτά, στην ΙΛΙΑΔΑ, “δηλώνει” (εμμέσως πλην σαφώς,
όπως λέμε), με μια ιδιοφυή, στην απλότητά της, επινόηση ότι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΕΙ την Τρωική μυθιστορία σε Τέχνη, ακριβέστερα σε ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, για να μπορέσει να εικάσει (έστω) τις αλήθειες της.
.
(ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, ένα παλιότερο σημείωμά μου: “Όμηρος: Τρωικός Οδυσσέας- Ομηρικός Οδυσσέας” http://www.chrisblog.gr )
.
ΩΣΤΟΣΟ εμείς ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ, μέχρι ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, να την επικαλούμαστε και
να την έχουμε σε πρώτη ζήτηση. ΒΟΛΙΚΟ βλέπεις το….. ΠΑΡΑΜΥΘΙ “οι καλοί και οι κακοί”
.
Βέβαια σ’ αυτό “ΦΤΑΙΕΙ” και ο ίδιος…..! Σε τί φταίει;;;
.
Στο ότι λόγω του ιδιοφυούς ταλέντου του, των γνώσεων και του συγγραφικού του
χαρίσματος, ΚΡΑΤΑΕΙ….. ΑΝΕΠΑΦΗ (!!!) την…… ΠΡΟΣΟΨΗ (εντύπωση)
της Μυθολογίας. Δεν μπορούσε ΤΟΤΕ να κάνει κι αλλιώς.
.
Κι εδώ την…. πατάνε πολλοί: Έτσι μιλούν για τον “παραμυθά” Όμηρο, ο οποίος
έχει ΑΠΛΩΣ….. κάποιες (!!!) μόνο “διαφορές” με την μυθιστορία των Τρωικών.
.
Ουδέν λαθέστερον (!). Στην Ουσία ΤΙΠΟΤΑ στον Όμηρο (Επιστημοσύνη, Χαρακτήρες,
ιδεολογία, καθημερινότητα, ανθρώπινες σχέσεις, ανθρώπινη ψυχολογία, πολιτική, όραμα….), δεν είναι “μύθος”….(!!!).
.
Ποια η εκπληκτική του επινόηση (είναι ξεχωριστή, αλλά δεν είναι η μόνη). Γιατί, παρά την δήλωση του ίδιου του Ποιητή, εμείς επιμένουμε…. μυθολογικά; Σε επόμενο σημείωμα