“Του Ασώτου”. (Η πειθώ του Χριστού 2)
….Ούτε ο Χριστός αποσιωπά και την… άλλη άποψη, την ΕΝΤΟΝΗ “διαμαρτυρία”….
.
Έλεγα στο προηγούμενο σημείωμα (“η πειθώ του Χριστού”) ότι όλες οι παραβολές έχουν σαφές και “θετικό” μήνυμα.
.
Μία μονο, η παραβολή του Ασώτου, διαφοροποιείται, έχοντας μια ιδιαίτερα έντονη ΕΝΔΟ- ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΗ πλοκή.
.
Νομίζω ότι η πολιτική (κοσμική) ηθική της υπερισχύει της θρησκευτικής ηθικής.
.
Θέλω να πω, το μήνυμά της συγκεκριμένης παραβολής, δεν συνιστά θρησκευτική υπερβατική ΑΥΤΑΞΙΑ, όπως λ.χ το μεγαλειώδες “άφες αυτοίς” ή ο ανιδιοτελής ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ… του Σαμαρείτη.
.
Εδώ, η μετάνοια- συγχώρεση, γίνεται προνομιακό (!) εργαλείο (…ΠΛΗΡΟΥΣ)
απαλλαγής…. και ένδοξης (και χωρίς…. όρους) “επιστροφής”.
.
Αμαρτάνω- Μετανοώ=συγχωρούμαι= αποκαθίσταμαι (!!!). Υπάρχει… θέμα.
.
Όπως ειπώθηκε, “ΚΑΙ… άσωτος, ΚΑΙ… άσπρο άλογο”(!). Πάει πολύ.
.
Μήπως σ’ αυτήν την περίπτωση
η συγκινησιακή υπέρθεση μιας μόνο παραμέτρου, έστω και εύλογης
(λ.χ πατρική ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ), λειτουργεί ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ισοπεδωτικά, σε
βάρος άλλων παραμέτρων, στις σχέσεις των “δύο” παιδιων του.
.
“Πρωταγωνιστής” και…. “Θεατής”.
.
“Πρωταγωνιστής” από επιλογή (!) ο ένας γιος. “Θεατής” από ανάγκη(!) ο άλλος γιος.
.
“Απρόβλεπτος” (σαν) από δικαίωμα ο “ένας” . “Δεδομένος” από υποχρέωση ο “άλλος”.
.
Η…. μοιρασιά μοιάζει άδικη.
.
Συνήθως όλο το βάρος δίνεται στην υποδοχή, αλλά μας διαφεύγει ένα βασικό ερώτημα: Πού οφείλεται και γιατί… τόση ΥΠΕΡΑΞΙΑ ο Άσωτος;
.
Όταν μάλιστα η χωρίς λογο “υπεραξία” που απόκτησε ο “Άσωτος” είναι εικονική,
που όμως πιθανότατα έχει επηρεάσει αντιλήψεις περί δικαιοσύνης.
.
Βέβαια κουβέντες ωραίες (Αγάπη, υπέρβαση αγάπης, ευσπλαχνία, μεγαθυμία κλπ)
ακούστηκαν πολλές. Υπέροχες μεν, πολύ προβλέψιμες δε.
.
Να το πω και διαφορετικά. Ναι, στην συγχώρεση, που οδηγεί στην…..ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
Λ Υ Τ Ρ Ω Σ Η, αλλά και σε περισσή ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ. Μέχρι…. εκεί.
.
Υ.Γ Γι’ αυτό (ίσως) και ο Χριστός, δεν αποσιωπά και την… “άλλη” άποψη,
την ΕΝΤΟΝΗ “διαμαρτυρία”. Ίσα ίσα την προβάλλει με ιδιαίτερη έμφαση.
.
“Διασώζει” έτσι ΣΟΦΑ και έντιμα τον ρεαλισμό και την αξιοπιστία, της, κατά
τα άλλα, ενδιαφέρουσας παραβολής του “ασώτου”…..
.
……που όμως σίγουρα θέλει το ψάξιμό της.