Ραγιάδες ή Γραικύλοι; Όχι, άπλά Έλληνες
Ο αρχιγραικύλος ΜΙΣΤΡΙΩΤΗΣ, πέρασε στην συνείδηση των Ελλήνων
τα….. “ΑΡΧΑΙΑ”.
Από τότε η λέξη λειτουργεί με τον ΠΑΒΛΟΦΕΙΟ αυτοματισμό.
Στο άκουσμα και μόνο της λέξης “Αρχαία” τρέχουν τα σάλια…..
Όμως δεν το θεώρησε αρκετό αυτό. Το ενίσχυσε με μια εξίσου αλλά και
επικίνδυνη νότα επίσης ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ “γραικυλισμού”:
“Να ρε, ΕΞΩ μαθαίνουν (!!!) ΑΡΧΑΙΑ (!) Ελληνικά”.
“Έξω….. ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ…” και “ΑΡΧΑΙΑ”: Πυρηνική ΣΥΝΤΗΞΗ
του απόλυτου ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΜΟΥ.
.
Έτσι οι αρχιγρακύλοι….Κανένα αίσθημα ΕΝΟΧΗΣ. Τους…. δικαίωνε και η ΙΣΤΟΡΙΑ (!!!).
.
Γιατί όντως ο Γραικυλισμός ήταν ήδη μια “νομιμοποιημένη”, “θεσμοθετημένη”
κατάσταση σε μας τους ντερμπετέρηδες Έλληνες:
Θέλετε απόδειξη; Ιδού:
Οι Ρωμαίοι “θαύμαζαν” τους…. “ΑΡΧΑΙΟΥΣ” και μας ονόμασαν…. “Ρωμαίους”
Εμείς συγκινηθήκαμε από τους Ρωμαίους… που “θαύμαζαν”
τους “ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΗΜΩΝ” και ασμένως ονομασθήκαμε” και…. φωναζόμασταν “ΓραικοΡωμαίοι” ή στο πιο σύντομο “Ρωμιοί”.
οι… Ξένοι μετά “μάθαιναν”(!!!) “ΑΡΧΑΙΑ” και μας ονόμασαν…. “Γκρίγκος” ή κάπως έτσι….!
(παρότι ο Όμηρος, μας ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΕ ο ερίφης ΤΕΣΣΕΡΑ ωραιότατα ΕΘΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ !!!)
Δείτε τώρα: Έχουμε “ΑΡΧΑΙΑ”…. Μας…. τα….. θαυμάζουν…. μεν…
Αλλά, ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΛΛΑΔΑ, πουθενά ΕΛΛΗΝΕΣ και η Ε Ν Ι Α Ι Α (!!!)
Ε λ λ ην ι κ ή Γλώσσα. Μόνο “ΑΡΧΑΙΑ”….
Και το κερασάκι:
Υ Π Ε Δ Ε Ι Ξ Α Ν και σε μας να “μαθαίνουμε” “ΑΡΧΑΙΑ”.
(Από την πλευρά τους οι ….. ΞΕΝΟΙ πολύ ΚΑΛΑ κάνουν).
.
Οι Γραικύλοι “μιστριώτηδες” σαν “έτοιμοι από καιρό”…… άδραξαν την ευκαιρία, ακολούθησαν τις υποδείξεις, και…. ΕΤΣΙ, ο ΓΛΩΣΣΟΚΤΟΝΟΣ φιλολογικός ΣΑΔΙΣΜΟΣ, που ονομάστηκε “Γλωσσική Διδασκαλία”, γινόταν….
ΙΣΟΒΙΟΣ εφιάλτης της Ελληνικής Παιδείας και της Ελληνικής Γλώσσας.
(απόθεση, ημιαπόθεση, συναίρεση, αποβολή, αφομοίωση, έλξη, καθαρό,
μή καθαρό, οξεία, βαρεία, καταληκτικό, ακατάληκτο, δασυνόμενο, ψιλούμενο,
τριγενές και… δικατάληκτο…ομοιόπτωτο, ετερόπτωτο, απρόσωπο, προσωπικό, διπλόθεμο, μονόθεμο, δίπτωτο, μονόπτωτο, μετά γενικής , μετά δοτικής….
αισθήσεως σημαντικό, επιρρηματικό, κατηγορηματικό…. και σχήμα…..βοιωτικόν….. )
Και βέβαια:
ΚΑΝΟΝΕΣ… Κανόνες και…. ΠΑΛΙ Κανόνες….. (θυμάστε κανέναν;)
Εξαιρέσεις και… ΑΛΛΕΣ εξαιρέσεις και…. ΞΑΝΑ εξαιρέσεις…..
ΑΚΟΜΗ και σήμερα μιλάμε για Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Σ Ε Ι Σ στην….
γ λ ώ σ σ α…..!
Ακόμη και σήμερα…:
Εξαιρείται (είναι…. κακιά λέξη)…. διότι σχηματίζει την
γενική…. Π Α Ρ Α (!!!!!!!!!!!) τον….. ΚΑΝΟΝΑ….
Τί λέμε στα Ελληνόπουλα….!
Επιτρέψτε μου να το ξαναπώ:
ΟΛΟ “Α Υ Τ Ο” το….”Π Ρ Α Γ Μ Α” ονομάστηκε
…. Γ λ ω σ σ ι κ ή Δ ι δ α σ κ α λ ί α ……!!!!
.
Οι ΕΜΠΟΡΑΚΟΙ των “ΑΡΧΑΙΩΝ” έτριβαν και τρίβουν τα χέρια τους:
Το “λέγω” έχει τρεις αορίστους (έλεξα, είπα και είπον). Κατέβαινε 2 ευρό
“φαιδρώ τω προσώπω” κατηγορηματικός ομοιόπτωτος προσδιορισμός. Κατέβαινε
3 ευρό
Ο μέλλων του “ελαύνω” κλίνεται κατά τα εις -άω συνηρημμένα. Κατέβαινε 4 ευρό
“ως καλός μοι ο πάππος” δοτική ηθική. Κατέβαινε 5 ευρό (για τον… πάππο)
.
“ΑΡΧΑΙΑ” πωλούνται (!) και σε CD. Και μάλιστα σε προσφορά. Από… 30 ευρό
μόνο 9,99 ευρό.
.
Οσονούπω θα λειτουργούν και…. “κρυφά σχολειά” (!!!!) διδασκαλίας… “ΑΡΧΑΙΩΝ”.
.
Σημείωση: Κάναμε “κρυφά σχολειά” για την Ελευθερία μας.
Οι γραικύλοι, με το προσωπείο των “ΑΡΧΑΙΩΝ”, θα κάνουν “κρυφά σχολειά” για
επιστροφή στον “ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ”
.
Είπαμε ο μηχανικός αυτοματισμός….!
.
ΈΜΕΝΕ ένα μόνο ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ, ή μάλλον έμενε στα ΑΖΗΤΗΤΑ:
Η…… θεογκόμενα……. η ΥΠΕΡΟΧΗ ενιαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ μας ΓΛΩΣΣΑ.
.
Και επειδή δεν γράφω ποτέ χωρίς παραδείγματα (με υπόδειξη του….ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ).
(δείτε πού θα μας…. γυρίσουν τα “κρυφά σχολειά” των γραικύλων).
Θυμάστε φίλοι μου; Το ζήσατε. Το είδατε. Το βιώσατε
Το πρώτο ΘΥΜΑ των “ΑΡΧΑΙΩΝ”: ο…. Όμηρος.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80.
Αν έχουμε τον θεό μας !
300 με 400 στίχους από την ΙΛΙΑΔΑ και ΟΔΥΣΣΕΙΑ, από το… ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ,
όχι για να γνωρίσουμε (!!!) τα Παγκόσμια Αριστουργήματα του Γενάρχη
του Ελληνικού Πολιτισμού, αλλά για να κάνουμε……. χρονική αντικατάσταση
στο “υπολαβών”…. και να μάθουμε
“τας ρίζας και τα…. σπέρματα των ριζών του….αγλαός” (!!!)
Ποιοι το έγραψαν αυτό; αρχαιολάτρες, κάπως ανοιχτόμυαλοι, που αγανάκτησαν με αυτήν την ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ- εξόντωση του Ομήρου (ΣΑΝ “σκεύος” ΚΑΝΟΝΩΝ Γραμματικής και Συντακτικού. Ο Όμηρος !!!).
Πότε το γράψανε; το 1872 (χίλια οκτακόσια…..).
Τότε ακούστηκαν και οι λέξεις: Αθλιότητα, κορεσμός και αηδία.