Αν έπρεπε να βρούμε έναν άλλο τίτλο για την Ομηρική Οδύσσεια, σίγουρα ο πιο εύστοχος θα ήταν: “ζητείται…. η αλήθεια”.
Στο πιο ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΟ έργο της παγκόσμιας ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, με τόσες και τέτοιες ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ εντάσεις, όπου ο καθένας προσπαθεί να κρύψει την ηθική και τις αλήθειες του.
Ένα έργο σ π ο υ δ ή του ανθρώπου και των ανθρώπινων σχέσεων.
Ένα έργο πάνω στην προαιώνια σχέση η θ ι κ ή ς και η θ ι κ ο λ ο γ ί α ς.
Και να σκεφτούμε φίλοι μου ότι αυτό το Ομηρικό ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ αριστούργημα, το χαρακτηρίζουν αιώνες τώρα “ΕΙΡΗΝΙΚΟ”….! Όταν δεν υπάρχει Ο Υ Τ Ε Μ Ι Α , απολύτως ούτε μία (!) “ειρηνική” σκηνή, εκτός από την δεύτερη “φυγή” του Οδυσσέα= “έξοδος” της Οδύσσειας στην “ΟΥΤΟΠΙΑ”,
ώστε να υποχρεωθούμε να “επιστρέψουμε” Ε Μ Ε Ι Σ (!!!) αυτήν την φορά,
στον τραυματισμένο κόσμο της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ, για να ΕΠΑΝΑ-ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ (!) τις συλλογικές και προσωπικές μας αξίες. έχοντας ΤΩΡΑ την “πείρα” και την “σοφία” από τον Ποιητή.
Η “ΙΘΑΚΗ” στο αντίστροφο. (“ΙΘΑΚΕΣ τί…σημαίνουν” βίντεο 2,5΄ στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ)
Σημείωση: Μιλάμε πάντα για τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΙΗΤΗ και όχι για την σχολική…. φρουτόκρεμα, όπου τα πράγματα είναι απλά= καλός Οδυσσέας / κακοί μνηστήρες / πιστή Πηνελόπη.
(κατά καιρούς θα δίνουμε μικρά αποσπάσματα από το ξέσπασμα της βασίλισσας, έμμεση ελεγεία συγχρόνως για την… χαμένη προσωπική της “άνοιξη”).
Ας δούμε όμως ένα απόσπασμα από το ανελέητο “κατηγορώ” της .
.
“…..ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ θριαμβευτής από την ΚΑΘΗΜΑΓΜΕΝΗ Τροία.
ΟΧΙ όμως και Η Ρ Ω Α Σ (!).
Και ξέρεις ΓΙΑΤΙ Οδυσσέα;
Γιατί…
Μπορούμε να μετρήσουμε θύματα , όχι όμως και αλήθειες.
Το “τίμημα” της ΝΙΚΗΣ και της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΔΕΝ θα το μάθουμε ποτέ.
Το ΔΙΚΟ μου όμως “ΤΙΜΗΜΑ” το γνωρίζω……”
Σημείωση: Το ένστικτο και η διαίσθηση της Πηνελόπης δικαιώνονται από τον αυτούσιο λόγο του Αλκίνου. Ήδη ΑΛΚΙΝΟΟΣ (ραψ. λ 364- 369)…. αμφισβητεί την αξιοπιστία της κατάθεσης του Οδυσσέα: “Δεν θα μπορούσε εύκολα κάποιος Οδυσσέα να σε πει ψεύτη ή απατεώνα…. (ηπεροπήα, επίκλοπον, ψεύδεα αρτύνοντα)”.
Ή μήπως θα μπορούσε…..!
Αλλά και ο Αλκίνος….. δικαιώνεται από τον ίδιο τον….. ΟΜΗΡΟ:
“ίσκε (ο Οδυσσέας) ψεύδεα πολλά λέγων, ετύμοισιν ομοία” (Τα πολλά ψέμματά του έπειθαν, σαν να ήταν αλήθειες). (ραψ. τ 204)